(คำกริยา)Kata kerja

คำกริยา(Kata kerja) หมายถึง คำกริยาปรียบเสมือนเป็นแกนหลักในวลีกริยา  ไม่ว่าการกระทำหรือการถูกกระทำ เช่น เดิน,กิน,ถูกกิน เป็นต้น

คำกริยาแบ่งออกเป็น 2 ประเภท

            1.คำกริยาที่ต้องการกรรม

            2.คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรม

1. คำกริยาที่ต้องการกรรมมารองรับ(Kata kerja Transitif)

            คำกริยาที่ต้องการกรรมมารองรับ คือ ทุกการกระทำที่ถูกทำโดยผู้กระทำกับสิ่งอื่น สิ่งที่ถูกกระทำโดยการกระทำเหล่านี้ถูกเรียกว่า “ กรรม ”  ประโยคที่ใช้กริยาที่ต้องการกรรมนั้นจำเป็นต้องมีกรรมมารองรับ (กรรม) คำกริยาเหล่านี้จะต้องมีคำเติม แม้จะเป็นคำเติมหน้าหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง

            คำกริยาที่ต้องการกรรมมารองรับ คือ คำกริยาที่ต้องเชื่อมด้วยกรรม และประโยคนั้นต้องอยู่ในลักษณะที่ประธานเป็นผู้กระทำ  คำกริยาเหล่านี้ต้องการกรรมารองรับ

            1.คำกริยาที่ต้องการมีกรรมมารองรับโดยจำเป็นต้องมีผู้กระทำ

            2.คำกริยาที่ต้องการมีกรรมมารองรับโดยไม่จำเป็นต้องมีผู้กระทำ

ตัวอย่างคำ

1.ถูกฟัง(didengar)

2.ถูกจับโดย(ditangkap oleh)

3.ถูกขายโดย(dijual oleh)

4.ถูกทอดแหโดย(dijala oleh)

5.กำลังถูกเขียนโดย(sedang ditulis  oleh)

ตัวอย่างประโยค

            1.นกตัวนั้นถูกจับโดยผู้หญิงคนหนึ่ง(Burung itu ditangkap oleh seorang perempuan)

            2.ปลานั้นถูกทอดแหโดยเปาะอาบู (Ikan itu dijual oleh Pak Abu)

            3.หนังสือนั้นกำลังถูกเขียนโดยพ่อ(Surat itu sedang ditulis oleh bapa)

 2.คำกริยาท่ไม่ต้องการกรรมมารองรับ(Kata kerja tak Transitif)

คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรมมารองรับ คือ ทุกการกระทำโดยผู้กระทำเอง โดยที่ไม่ต้องมีสิ่งอื่นหรือคนอื่น คำกริยาเหล่านี้ไม่ต้องการกรรมมารองรับ

คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรมมารองรับแบ่งออกเป็น 2  ประเภท

            1.คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรมมารองรับไม่ต้องการส่วนขยายความ

            2.คำกริยาที่ไม่ต้องการกรรมมารองรับต้องการส่วนขยายความ

ตัวอย่างคำ

            1.อาบน้ำ(Mandi)

               2.ยิ้ม(senyum)

ตัวอย่างประโยค

1.พวกเราอาบน้ำที่คลอง(.Kami mandi di tasik)

              2.เขาชอบยิ้ม(Dia suka senyum)  

             

 http://waesuroida.blogspot.com/2012/09/kata-kerja.html?m=1